Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Κάτι από'σένα..

Δεν περίμενα να είναι έντονη η παρουσία σου, δεν περίμενα να γράψω ποτέ κάτι για'σένα. Εφήμερος.έρωτας της μιας βραδιάς,στιγμιαίο λάθος και πάθος μαζί.Στιγμιαία και τα αισθήματα μου,αν υπάρχουν και αυτά,δεν ξέρω. Υποκρίνομαι; Κάθομαι πάνω σε μια βόμβα που είναι έτοιμη να εκραγεί,περιμένω απλά και υπομονετικά πότε θα το κάνει,πότε θα έρθει η καταστροφή μου. 
Πως και είσαι ακόμα εδώ; Κάτι από εσένα λοιπόν..



Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει 
Να' ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι 
Να' ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι 
Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη 

Τι τραγούδι να σου πω 
Εκεί που πας 
Να μη μοιάζει με κανένα 
Μα να μοιάζει μ' όλα όσα αγαπάς 

Τι τραγούδι να σου πω, που να' χει αέρα 
Σαν κι αυτά μες τις κασέτες που' χουν λιώσει 
Γιατί πάτησαν το χρόνο, σ' έχουν νιώσει 
Πήραν σήκωσαν το φως κι εδώ το φέραν 

Τι τραγούδι να σου πω, χωρίς ουσία 
Να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι 
Να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένει 
Να μην έχει ούτε λάμψη, ούτε αξία... 

Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά