Don't look back.

Θέλω να φύγω, να εξαφανιστώ κάπου, να είμαι άγνωστη ανάμεσα σε αγνώστους.

Θέλω να τρέξω, να φύγω μακρυά, να χώσω το κεφάλι μου στα γόνατα και να κλείσω τα μάτια μου,να μη νιώθω τίποτα.Αισθάνομαι τόσο πνιγμένη αυτή τη στιγμή...Θέλω να εξαφανιστώ για λίγο.  Να ξεκουραστώ.Έτσι να φύγω. Θα φύγω...το βράδυ. Κρυφά στο όνειρο μου, εκεί κανείς δε με βλέπει ,εκεί μπορώ να ζήσω όπως θέλω. Κανένα δε θα ξέρω,όλοι θα μου είναι άγνωστοι και απλά θα περπατάω ανάμεσα τους και θα τους κοιτάω στα μάτια.Μέχρι που κάποιος θα αγκαλιάσει  και θα μου πει πως όλα θα πάνε καλά. Σε παρακαλώ,,μη γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω.Προχώρα. 

Θέλω να φύγω μακριά.

Να πετάξω.

Να χαθώ.

Κανείς να μην μιλήσει πια για μένα.

Να σβήσει τ' όνομά μου.

Να ξεχαστώ.

Να ξεχάσω.

Apathy.

'και απο πηλος, γινεσαι πετρα.και σκληραινεις. και χτιζεις τειχη γυρω σουκαι δεν αφηνεις να τα περασει κανεις, απο φοβο, μην χασεις την ψυχη σου. και μενεις ΑΔΕΙΟΣ.

 Ποτέ δεν ήξερα την ύπαρξη σου. Ήσουν όμως πάντα εκεί για να με προστατεύεις από τον πληγωμένο μου εγωισμό και να μου ενώνεις τα κομματάκια, ένα-ένα.  Είναι άραγε η συνείδηση μου ή μήπως ένας άλλος μου εαυτός που θέλει να με προστατέψει; Σε χτίζω σιγά-σιγά, σε ψάχνω, πολλές φορές μοιάζεις να χάνεσαι, αλλά πάλι σε βρίσκω.

Και αν σε σπάσουν; Μπορώ, άραγε, να ξαναενώσω τα κομμάτια σου;

Χτίζω τείχη, όχι επειδή έχω άλλη επιλογή.

I remember moments.

Σήμερα ξεκινάω με χαμόγελο.Αλήθεια. Νιώθω χαρούμενη. Όπως χαμογελούσα πριν λίγο που μιλούσαμε.

Είναι αυτή η αίσθηση της ελευθερίας που νιώθεις και ο παραλογισμός από τη δύναμη του αέρα και αυτή η απρόσμενη χαρά λες και ζεις σε όνειρο. Εκείνη τη στιγμή το φώναξα, το φώναξα δυνατά. 

Κλείσαμε τα μάτια αλλά είδα πολλά. Ονειρεύτηκα. Αυτές τις μέρες δεν ονειρευόμουν.

ΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΧΑ θυμάμαι τη φωνή της  να λέει '' Γειααα σουυ Θάνοο'' και μετά εγώ  να φωνάζω πιο δυνατά. Δε μπορούσα να ακούσω τις φωνές σας αλλά γελούσα. 

Και δε θέλω να πω πολλά γιατί απλά μαζί σας νιώθω χαρούμενη.