Apathy.

'και απο πηλος, γινεσαι πετρα.και σκληραινεις. και χτιζεις τειχη γυρω σουκαι δεν αφηνεις να τα περασει κανεις, απο φοβο, μην χασεις την ψυχη σου. και μενεις ΑΔΕΙΟΣ.

 Ποτέ δεν ήξερα την ύπαρξη σου. Ήσουν όμως πάντα εκεί για να με προστατεύεις από τον πληγωμένο μου εγωισμό και να μου ενώνεις τα κομματάκια, ένα-ένα.  Είναι άραγε η συνείδηση μου ή μήπως ένας άλλος μου εαυτός που θέλει να με προστατέψει; Σε χτίζω σιγά-σιγά, σε ψάχνω, πολλές φορές μοιάζεις να χάνεσαι, αλλά πάλι σε βρίσκω.

Και αν σε σπάσουν; Μπορώ, άραγε, να ξαναενώσω τα κομμάτια σου;

Χτίζω τείχη, όχι επειδή έχω άλλη επιλογή.