My mind keeps playing with me~

Ονειρεύομαι! Έτσι δεν είναι; Είμαι σίγουρη. Δεν έχω ξυπνήσει ακόμα από  εκείνη τη μέρα. Είμαι ακόμα στο μπαλκόνι με τα ακουστικά και το σεντόνι. Εκεί δεν είμαι; Κοιμάμαι σίγουρα. Ναι κοιμάμαι!Θα ξυπνήσω το πρωί και δε θα θυμάμαι τίποτα. Έτσι δε γίνεται κάθε φορά που ονειρευόμαστε; Ξυπνάμε και καθησυχάζουμε τον εαυτό μας, λέμε πως ήταν απλά ένα όνειρο. Ένα οικείο πρόσωπο είναι εκεί για εμάς ,μας κρατάει το χέρι και να μας παροτρύνει τρυφερά  να ξανακοιμηθούμε.

Και αν τελικά δεν είναι όνειρο; Aν ξυπνήσεις το πρωί και όλοι περιμένουν από σένα να αποδεχτείς την πραγματικότητα;  Δεν είναι εύκολο να την  αντιμετωπίσεις. Σε προσγειώνει απότομα και σου χαλάει ότι  με κόπο έχεις κτίσει. Καλείσαι λοιπόν να την αντιμετωπίσεις, παρόλο που δε διάλεξες να ζεις με αυτή. Όλοι περιμένουν από σένα να είσαι εντάξει, δεν ξέρουν τι περνάς. 

 Μου είπες πως η ζωή μου είναι σα σαπουνόπερα. Γέλασα. Το σκεφτόμουν μετά, δε με άφηνε να σκεφτώ κάτι άλλο. 'Άτυχη'΄ με αποκάλεσες. Ξέρω πως εμείς οι ίδιοι προκαλούμε την τύχη μας. Και τώρα τι; Την προκάλεσα αρκετά ώστε να θέλει να με εκδικηθεί έτσι;

Το μυαλό μου παίζει παιχνίδια. Τι κάνω; Γιατί είμαι εδώ; Ποιον κοροϊδεύω;